“Δούρειος  Ήχος”. Αυτή η φράση μπορεί να συνοψίσει με τον καλύτερο τρόπο τις σκέψεις που χαρακτηρίζουν την αρχιτεκτονική μας πρόταση μας για το μαγαζί του Μεγάρου Μουσικής. Στην μουσική που επικρατεί στο κτίριο του Μεγάρου ήρθαμε να αντιπαραβάλουμε μια μικτή νότα σε αντίστιξη –  σαν δύο διαφορετικές μελωδικές γραμμές σε ένα ταυτόχρονο ήχο.

Κινηθήκαμε στον αντίποδα μιας ιδέας συμπλήρωσης εναρμονισμού και ενσωμάτωσης. Είδαμε το κτίριο σαν ένα δεδομένο φόντο στο οποίο το μαγαζί προβάλει σαν αυτόνομο αντικείμενο. Μέσα από αυτή την σχέση φόντου -αντικειμένου αποβλέπουμε στο να ανοίξει ένας χωρικός διάλογος. Ο διάλογος αυτός ευελπιστεί να διευρύνει τα σημερινά πλαίσια του μεγάρου προς νέες κατευθύνσεις.