Λιθόκτιστο κτίσμα, χαρακτηριστικό κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής, με ενδιαφέροντα μορφολογικά και τυπολογικά στοιχεία. Το 2003 κηρύχθηκε “παραδοσιακό δείγμα λαϊκής κατοικίας με κατώι” από το Υπουργείο Αιγαίου, αναπαλαιώθηκε με μεράκι και σεβασμό στην αρχική του φυσιογνωμία και μετατράπηκε σε  έναν ιδιαίτερης αισθητικής ξενώνα.

Η θέση του στην άκρη του οικισμού, o συνδυασμός της μεσογειακής βλάστησης, του ουρανού και της θάλασσας στο βάθος με το χαρακτηριστικό φως του Αιγαίου και την γαλήνια ατμόσφαιρα του χώρου, η οπτική καθαρότητα και ο ανοικτός ορίζοντας, καθόρισαν τα δεδομένα της επέμβασης.