Ένα διατηρητέο κτίριο στην Οδό Παπαστράτουαπό τους πλέον κεντρικούς δρόμους του Αγρινίου,αποτέλεσε τον πυρήνα πάνω στον όποιο αναπτύχτηκετο Ξενοδοχείο Marpessa.

Το κομψό νεοκλασικό κτίριο, χτίστηκε τη δεκαετία του 1920 για να στεγάσειτην κατοικία ευκατάστατου εμπόρου καπνού, ενώτο ισόγειο με το ξύλινο πατάρι λειτουργούσε ωςκαπναποθήκη. Η ταχύτατη ανάπτυξη της πόλης απότις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι και την περίοδοτου μεσοπολέμου, ήταν αποτέλεσμα του εμπορίουκαπνού και οι οικίες των έμπορων, εμπλουτισμένες μορφολογικά με Νεοκλασικά στοιχεία κατά τα Αθηναϊκά πρότυπα αποτελούσαν σύμβολα ευημερίας και πλούτου, ο δε κτιριολογικός αυτός τύπος,αποτέλεσε το σημείο αναφοράς πάνω στο όποιο βασίστηκε όλη η αστική αρχιτεκτονική του Αγρινίου.

Στον βασικό ορθογώνιο όγκο του διατηρητέου κτιρίου προστέθηκε ο σχεδόν ισοδύναμος όγκος της προσθήκης, ο όποιος εκμεταλλευόμενος τον υφιστάμενο λεπτότερο όγκο των βοηθητικών χώρων του διατηρητέου,απομακρύνεται οπτικά από αυτόν και προσδίδειτην επιδιωκόμενη απόσταση ανάγνωσης της αυτοτέλειας του Νεοκλασικού κτιρίου. Η υποχώρηση από την πρόσοψη του γ΄ ορόφου σηματοδοτεί την διακριτικότητα της επέμβασης ενώ παράλληλα κρατήθηκε χαμηλό του ύψος περιμετρικά πάνω από του φιστάμενο στηθαίο του διατηρητέου.