Πρόκειται για μονοκατοικία δύο ορόφων σε μακρόστενο οικόπεδο εκτός σχεδίου περιοχής με αραιή δόμηση όπου διατηρείται ακόμη το αττικό τοπίο.

Η κατοικία έχει άμεση επαφή με το έδαφος ακολουθώντας τη φυσική κλίση.

Δύο μακρόστενοι όγκοι εκατέρωθεν άξονα και σε συνέχεια ο ένας του άλλου, ανεξαρτητοποιούν στο ισόγειο τη ζώνη των υπνοδωματίων από τους χώρους διημέρευσης και δημιουργούν αυλή στεγασμένη με πέργκολα με τη βοήθεια ελαφρών (ξύλινη κατασκευή στο όριο του οικοπέδου) και βαρύτερων κατασκευών (πέτρινος τοίχος, πλατη της εξωτερικής υποστήριξης κουζίνας).