Το κτίριο είναι χαρακτηρισμένο διατηρητέο, αποτελεί δείγμα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής και χρονολογείται το 1877. Βρίσκεται στη συμβολή των οδών Καλαμιώτου και Αθηναΐδος  στο κέντρο της Αθήνας και πρόκειται για διώροφο κτίσμα με υπόγειο. Στην πρώιμη μορφή του στέγαζε καταστήματα στο ισόγειο και μια κατοικία στον όροφο. Η είσοδος και το κλιμακοστάσιο που οδηγεί στη στάθμη του ορόφου είναι τοποθετημένα κεντρικά της όψης επί της οδού Αθηναΐδος.

Στη στάθμη του ισογείου δημιουργούνται  δύο ενιαίους χώρους εκατέρωθεν των πλίνθινων σωζόμενων τοιχοποιιών του κεντρικού κλιμακοστασίου. Οι χώροι αυτοί επικοινωνούν μέσω ανεξάρτητων κλιμακοστασίων με τους αντίστοιχους βοηθητικούς τους χώρους στη στάθμη του υπογείου. Στα πλαίσια των αναγκών εκσυγχρονισμού του κτιρίου, τοποθετήθηκε ανελκυστήρας δεξιά του πυρήνα κατακόρυφης κυκλοφορίας. Η κάτοψη του ορόφου διαμορφώνεται  παρόμοια με εκείνη του ισογείου, σε δύο ενιαίους χώρους με τους χώρους υγιεινής τους.

Όσον αφορά στην κατασκευή, έγινε ενίσχυση τόσο των πεσσών όσο και των ξύλινων δοκών της στάθμης  του ορόφου που διατηρήθηκαν αυτούσιοι, με μεταλλικά στοιχεία. Οι πλάκες του ισογείου και του ορόφου είναι σύμμικτης κατασκευής ελαφροσκυροδέματος. Τα ζευκτά της  στέγης διατηρήθηκαν επίσης και ενισχύθηκαν ελαφρά. Η στέγη μονώθηκε πλήρως  και επικαλύφθηκε εκ νέου με κεραμίδια βυζαντινού τύπου, ενώ μέρος της είναι ανοιγόμενο προφυλάσσοντας  τις μονάδες κλιματισμού και επιτρέποντας τον αερισμό τους. 

Το κεντρικό κλιμακοστάσιο αντικατέστησε το ευτελές που σωζόταν και κατασκευάστηκε με μεταλλικό σκελετό και ξύλινα πατήματα. Τα ίδια υλικά χρησιμοποιήθηκαν και στις άλλες δύο κλίμακες που οδηγούν στο υπόγειο. Η τοιχοποιία στην «πλάτη» του κεντρικού κλιμακοστάσιού αποκαλύφθηκε και αρμολογήθηκε.

Στη στάθμη του ορόφου, στο χώρο που βρίσκεται στη γωνία του κτιρίου αποκαλύφθηκε και συντηρήθηκε ζωγραφικός διάκοσμος ο οποίος κοσμούσε την οροφή και την τοιχοποιία περιμετρικά του χώρου.

Ιδιαίτερη βάση δόθηκε στην αποκατάσταση της όψης  με την  κατασκευή των «τραβηχτών» επιχρισμάτων, την τοποθέτηση ξύλινων κουφωμάτων και τη συντήρηση των μαρμάρινων εξωστών και των κιγκλιδωμάτων τους. Το μικρό τμήμα του μεταλλικού στεγάστρου που σωζόταν αποτέλεσε τον οδηγό για την κατασκευή του νέου το οποίο επικαλύφθηκε με ημιδιαφανείς υαλοπίνακες. 

Ταυτότητα έργου

Αρχιτεκτονική μελέτη, επίβλεψη, διαχείριση έργου: Γιώργος Τζιβίλογλου, Νικόλας Χατζησταμούλος

Στατική μελέτη:Πάνος Βαφιόπουλος, Διονύσης Κουμουράς

Η/Μ μελέτη: Γεράσιμος Πετράτος

Τοπογραφική μελέτη: Γιάννης Φραγκάκης

Μελέτη συντήρησης έργων τέχνης: Βασίλης Πετρόπουλος, Σπύρος Τσιμάς

Φωτογράφιση: Νίκος Δανιηλίδης