Πρόκειται για τη μετατροπή παραθεριστικού διαμερίσματος, κατασκευής του  1980, σε μόνιμη κατοικία για ένα νεαρό ζευγάρι.  

Η έλλειψη φυσικού φωτισμού στην αρχική διαμόρφωση του διαμερίσματος οδήγησε τις βασικές αρχές του σχεδιασμού:  την ανεμπόδιστη ροή του φωτός και του βλέμματος στους χώρους και την επιθυμία δημιουργίας μιας κατοικίας λειτουργικής και  ‘ζεστής’.  Παράλληλα, η νέα διάταξη της κάτοψης απαντά στην προγραμματική ανάγκη προσθήκης ενός βοηθητικού δωματίου και επέκτασης του καθιστικού.